ÜÇ, EL

sessizce bekliyordu seyyah
kapının azında durmuş düşünüyordu gelen sesleri
dışardan bir kurşun sesi silme geçti sevgisini topladı derinden gelen cesaretini
severdi aslında şarap içmeyi
hep inkar ederdi sevdiğini
düşüncesiz davrandı
atladı içeri
3 el kurşun sesi
biri tabloya isabet etti
severdi resim çizmeyi
unuttururdu yaşadıklarını ona
ikincisi kanepeye geldi
yattığı uyuduğu hayal kurduğu
sabahlara kadar düşündüğü o kanepeye
bilmezsin çoğu zaman tavanı seyrederdi
üçüncü kurşun deldi yüreğini
unutturdu bu sefer ona miniğini
aklına geldi küçük elleri
özledi gene miniğini
seyyah özledi gene miniğini